استفاده از رویکرد ذهن آگاه برای مقابله با ویروس کرونا
تاریخ انتشار: ۹ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۷۰۷۰۶۸۷
نویسنده کتاب "آرام‌سازی ذهن مضطرب" استفاده از رویکرد "ذهن آگاه" را راهکاری مناسب برای آرام سازی ذهن و کاهش اضطراب جامعه عنوان می کند و معتقد است این رویکرد کمک می‌کند از گذشته و آینده رها شویم و به بدن خود متمرکز شویم.
به گزارش ایمنا، احتمالاً همه ما در زندگی خود انواع مختلفی از استرس و پریشانی را تجربه کرده‌ایم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
رویکرد پیشنهادی کتاب "آرام‌سازی ذهن مضطرب" وابسته به استعداد اساسی انسان است که در اصطلاح "ذهن‌آگاهی" نام دارد. ذهن‌آگاهی را می‌توان آگاهی و پذیرش از زمان حال، عدم قضاوت و رفتار دوستانه استنباط کرد. برای پیروی از این رویکرد، باید در مورد انواع تمرین‌های مراقبه در جهت تقویت ذهن‌آگاهی اطلاعات کسب کرده و از کاربرد آن‌ها نیز مطلع شوید. چون هدف از برنامه ذهن‌آگاهی کاهش ترس، نگرانی یا پانیک است، پس این کتاب یک دعوت‌نامه، فرصت و چالش محسوب می‌شود.
کتاب "آرام‌سازی ذهن مضطرب" یک دعوت‌نامه است. چون تمرین‌هایی دارد که با آن‌ها به تدریج با توقف افکار مزاحم و توجه بیشتر به خودتان و زندگی‌تان آشنا می‌شوید. این تمرین‌ها از شما دعوت می‌کنند تا از جریان طبیعی و رفتار توجه به نحوه زندگی‌تان در هر روز و هر لحظه و از هر رابطه و خودتان آگاه باشید. دعوت برای انجام تمرین‌های ذهن‌آگاهی یک نوع دعوت به کسب روابط جدید با تجربیات خودتان ازجمله ترس، نگرانی، اضطراب یا پانیک است.
هدف کتاب "آرام‌سازی ذهن مضطرب" نوشته جفری برنتلی و راحله مسعودی ثانی، پیشنهاد یک برنامه آموزشی خودآموز در مراقبه ذهن‌آگاهی است تا بار ترس، نگرانی و اضطراب را کاهش دهید. برای آشنایی بیشتر با راهکارهای این کتاب در زمینه فائق آمدن به ترس و اضطراب آسیب زا به گفت‌وگو با راحله مسعودی ثانی، نویسنده این کتاب پرداخته‌ایم که شرح آن در ادامه آمده است:
یک جستجوی ساده در گوگل و شبکه‌های اجتماعی و گشتی در داروخانه‌ها و مراکز درمانی در سطح شهر نشان می‌دهد "کرونا" تبدیل به شبح وحشتناک این روزهای مردم شده است. مدیریت فضای روانی و روحی جامعه یک اقدام جدی است که می‌تواند در جلوگیری از تنش روانی جامعه مؤثر باشد، در چنین شرایطی، دولت، مردم و خانواده‌ها برای مقابله با اضطراب و ترس از بیماری چه باید بکنند و چه توصیه‌های روانی در این شرایط تجویز می‌شود؟
ترس و اضطراب به واسطه مشغولیت ذهنی ما نسبت به آینده و یا گذشته ایجاد می‌شود و درمورد بیماری کرونا با توجه به اینکه به طبع عوارضی ممکن است این بیماری اعم از مرگ یا انتقال به عزیزان ایجاد کند، دچار ترس و اضطراب می‌شویم بر این اساس باید تکنیک‌هایی را بکار بگیریم و ضمن اینکه باید مسائل ایمنی و بهداشتی را رعایت کنیم، باید برای کاهش وسواس فکری و اضطراب بیماری به زمان حال متمرکز شویم و اینکه در حال حاضر با توجه به این شرایط اول آرامش خود را حفظ کنیم و بعد این بحران را مدیریت کنیم. برای مدیریت بحران اولین شرط این است که آرامش داشته باشیم و برای آرام کردن خودمان نکاتی که در کتاب "آرام‌سازی ذهن مضطرب" آمده بسیار کاربردی است. مثلاً تکنیک "تمرکز بر تنفس" یا "تمرین کشمش" بسیار می‌تواند مفید باشد.
پیامد روانی شیوع کرونا چیست؟ در این باره هر فردی برای خود چه باید کند؟
اصولاً نباید از چیزی که ما را ترسانده و دچار اضطراب کرده اجتناب کنیم، همین که اجتناب کنیم، یعنی از مکانیزم‌های دفاعی استفاده کرده‌ایم و آن را به ناخودآگاه منتقل کرده‌ایم و باعث می‌شود ترس به چیز دیگری انتقال پیدا کند و برای ما مشکل ساز شود، برای همین باید با ترس و اضطراب مواجه شویم و آن را بپذیریم و پذیرشی که ایجاد می‌شود، کمک می‌کند که بر اضطراب خود مسلط شویم.
در این کتاب، مشغولیت ذهنی به آینده با عنوان همجوشی مطرح شده و ما باید از ناهمجوشی استفاده کنیم تا بتوانیم بر زمان حال متمرکز شویم. باید ترس‌ها را بپذیریم و از اجتناب تجربه‌ای استفاده نکنیم. با توجه به تجربه‌ای که ایجاد شده متعهد شویم تا به خودمان کمک کنیم و از تکنیک‌هایی که لازم است استفاده کنیم. آنچه در روانشناسی مطرح است این است که مثل دارو نیست که بخوریم و اثر بگذارد باید فرد برای آنچه می‌خواهد بدست بیاورد متعهد شود و بر این اساس با توجه به اینکه به پذیرش رسیده و اجتناب نمی‌کند و با تعهدی که بدست آورده می‌تواند بر اضطراب خود فائق شود.
گاهی از پدیده‌ای می‌ترسیم و هراس آن مانع از زندگی طبیعی ما می‌شود، چگونه می‌توانیم با وجود ترس از شیوع بیماری کرونا در جامعه با آرامش به امور روزمره خود در جامعه رسیدگی کنیم آیا در کتاب به این موضوع اشاره‌ای شده است؟
با توجه به اینکه چقدر فرد می‌تواند در مواجهه با کرونا قرار گرفته باشد، اینکه خودش یا یکی از عزیزترین افراد خانواده‌اش دچار شده باشد، می‌تواند برای فرد ایجاد تروما کند و اگر این بحران خوب مدیریت نشود افرادی را در یک ماه آینده خواهیم داشت که دچار استرس پس از سانحه شده باشند، چون آنچه در ذهن عام شکل گرفته این است که این بیماری به مرگ ختم می‌شود هرچند که این گونه نیست اما با توجه به اینکه دارویی برای درمان آن وجود ندارد، فرد از مردن یا عوارضی که ممکن است برایش بجا بماند می‌ترسد بر این اساس این احتمال وجود دارد که با افرادی مواجه شویم که دچار استرس پس از سانحه باشند. به همین منظور خوب است که در کادر درمانی حتماً از روانشناس استفاده کنیم تا افراد بتوانند تجربه‌های خود را بیان کنند، زیرا مواجه شدن با این تجربه‌ها خیلی می‌تواند از استرس این موضوع بکاهد.
ترس و اضطراب باعث می‌شود که سیستم ایمنی بدن ضعیف شود، یعنی ضعف سیستم ایمنی باعث می‌شود که ما بیشتر در معرض آسیب قرار بگیریم، ترس در مواجهه با یک محرک بیرونی اتفاق می‌افتد مثل ترس از مار که یک محرک بیرونی است، اما اضطراب یک چیز مبهم است و ما در رابطه با بیماری کرونا بیشتر از عنوان اضطراب استفاده کردیم، البته می‌توانیم بگوییم ترس از کرونا، ولی با توجه به نکات مبهمی که درمورد بیماری وجود دارد، مثل اضطراب بیماری و اضطراب از آینده می‌توانیم عنوان اضطراب را هم بکار ببریم. درکل اضطراب چیز بدی نیست و باعث تکامل افراد می‌شود، اما آنچه می‌تواند آسیب‌زا باشد، وقتی است که شدت پیدا می‌کند یا وقتی است که خیلی کم می‌شود، مثل وقتی که از طریق مکانیزم‌های دفاعی آنچه را که وجود دارد انکار می‌کنیم و اضطراب خود را کم می‌کنیم که آسیب‌زاست، یعنی اگر بخواهیم به صورت یک نمودار بیان کنیم شبیه "u" است، یعنی اگر ترس و اضطراب که خیلی بالا یا پایین باشد، آسیب‌زاست اما اگر متعادل باشد می‌تواند رشد دهنده باشد.
به عنوان یک روانشناس و مشاور، اگر از شما دستورالعملی برای این روزهای مردم بخواهیم تا بتوانند بر استرس و ترس‌های این روزهای خود غلبه کنند و از نظر روانی به کار گرفته شود؛ چه مواردی را تجویز می‌کنید؟
در این کتاب از رویکرد "ذهن آگاه" استفاده شده است، مثلاً یکی از کارهایی که می‌توانیم انجام دهیم این است که برای خوردن هرچیزی انگار برای اولین بار است که می‌خواهیم از آن استفاده کنیم. مثلاً "کشمش"، اول خوب نگاه کنیم، به رنگش و طرح‌هایی که دارد دقت کنیم، به سمت بینی ببریم و با دست لمس کنیم، بعد مزمزه کنیم و بعد میخوریم و این ذهن آگاهی برای خوردن است که کمک می‌کند از گذشته و آینده رها شویم و به همین ترتیب می‌توانیم درمورد راه رفتن و قدم برداشتن و مسواک زدن و … بر بدن خود متمرکز شویم.
نکته مهم که باید مورد توجه قرار گیرد این است که باید واقعیت‌ها گفته شود، یعنی این بیماری نه خیلی پررنگ شود و نه خیلی کم‌رنگ. افراد جامعه با واقعیت مواجه شوند و خیلی مهم است که افرادی که درگیر این بیماری شده‌اند، بتوانند ترس و اضطراب خود را بیان کنند و این بیان کردن ترس‌ها با جزئیات کامل برای روانشناس و برون‌ریزی احساسات کمک می‌کند که آسیب تروما کمتر شود. به طور کلی توجه به زمان حال و تکنیک‌هایی که در کتاب "آرام‌سازی ذهن مضطرب" مطرح شده می‌تواند در کنار موارد دیگر در کاهش ترس و اضطراب کمک‌کننده باشد.
کتاب "آرام‌سازی ذهن مضطرب"، اثری از جفری برنتلی، ترجمه راحله مسعودی ثانی، رقیه کوهی و نسیم پاک‌نیا در ۲۱۵ صفحه و با قیمت ۱۵ هزارتومان به همت نشر آکادمیک، چاپ و در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته است.
منبع: ایبنا
کد خبر 412641منبع: ایمنا
کلیدواژه: شیوع کرونا ویروس کرونا ذهن آگاه آگاهسازی مقابله با شیوع کرونا پیشگیری از کرونا وزارت بهداشت تعطیلی مدارس شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق استفاده کنیم ترس و اضطراب متمرکز شویم اضطراب خود ذهن آگاهی ذهن آگاه تمرین ها زمان حال
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۰۷۰۶۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
انسان نخستین بار کی سرما خورد؟
ایتنا - انسان خردمند (هومو ساپینس) چه زمانی در تاریخ برای اولین بار سرما خورد؟
پاسخ به این سوال دشوار است؛ تا حدی به این دلیل که از میان ویروس‌های متعددی که باعث سرماخوردگی می‌شوند، تنها تعداد کمی از آن‌ها در بقایای به‌جا مانده از انسان‌ها کشف می‌شوند چرا که ویروس سرماخوردگی اغلب در بافت‌های نرم مانند ریه وجود دارد و کمتر در استخوان و دندان قابل ردیابی است. با این حال این امکان وجود دارد که برخی از اولین انسانهای خردمند دست‌کم ۳۰۰ هزار سال پیش به سرماخوردگی مبتلا شده باشند.
«سرماخوردگی معمولی» یک اصطلاح کلی برای گروهی از عفونت‌‌های تنفسی است که افراد با سیستم ایمنی سالم، به صورت خفیف به آن مبتلا می‌شوند. راینوویروس‌ها، کروناویروس‌ها و ویروس سین‌سیشیال تنفسی (RSV/ ویروس پیوسته‌یاخته‌ای تنفسی) اغلب عوامل اصلی‌اند. البته این عوامل بیماری‌زا (پاتوژن‌ها) قبل از آنکه بین مردم شیوع پیدا کنند، احتمالا از سایر مهره‌داران به انسان منتقل شده‌اند.
جوئل ورتهایم، ویروس‌شناس تکاملی از دانشگاه کالیفرنیا به لایو‌ساینس گفت، باتوجه به زندگی انسان خردمند با حیوانات، قرار گرفتن بشر در معرض ویروس‌های جدید اجتناب‌ناپذیر بوده است.
معمولا زمانی که ویروس حیوانی به بدن انسان وارد می‌شود، قادر به ایجاد عفونت و آلودگی نیست، زیرا با میزبان جدید سازگار نیست، با این حال ویروس‌ها گاه برای جهش موفقیت‌آمیز و حتی انتشار بین انسان‌ها مجموعه‌ای از ژن‌های مناسب دارند؛ مانند ویروس‌هایی که در همه‌گیری کووید‌ــ۱۹ یا آنفلوانزای خوکی ظهور کردند.
البته دانشمندان درباره زمان اولین شیوع ویروس‌های سرماخوردگی نظرهای متفاوتی دارند. به عقیده برخی دانشمندان، این ویروس‌ها می‌توانند هم‌زمان با طلوع تمدن بشری یعنی پنج تا شش هزار سال قبل، از حیوانات به انسان‌ها منتقل شده باشند؛ زمانی که انسان‌ها زندگی در مناطقی نزدیک به هم را آغاز کردند که عوامل بیماری‌زا به‌راحتی می‌توانستند بین آن‌ها گسترش یابند و هم‌زمان پرورش حیوانات حامل این ویروس‌ها را نیز آغاز کردند.
اما همه دانشمندان با این فرضیه موافق نیستند. فرانسوا بالوکس، زیست‌شناس دانشگاه کالج لندن، می‌گوید انسانهای «شکارچی‌ــ‌گردآورنده» که کشاورزی نمی‌کردند یا دام پرورش نمی‌دادند هم می‌توانستند از طریق شکار در معرض این ویروس‌های حیوانی قرار بگیرند. انسان شکارچی پیش از انسان خردمند وجود داشت و به نظر این زیست‌شناس، ویروس‌های سرماخوردگی مختلف در طول دوران تکامل انسان در زمان‌های مختلف پدیدار می‌شدند و از بین می‌رفتند.
او می‌گوید: «من فکر می‌کنم احتمالا یکی از رویدادهایی که به افزایش قابل‌توجه جذب عوامل بیماری‌زا در انسان منجر شد، پخش شدن آن‌ها در خارج آفریقا بود که طی آن احتمالا به ویروس‌های سرماخوردگی جدید مبتلا شدند. بقایای قدیمی‌ترین انسان خردمندی که در خارج از آفریقا کشف شد، متعلق به ۲۱۰ هزار سال قبل بود.»
دانشمندان برای کشف پیدایش این ویروس سراغ حفاری‌های باستان‌شناسی رفتند. به گفته کارشناسان، ویروس‌های سرماخوردگی زیاد خوبی باقی نمی‌مانند. این ویروس‌ها به طور معمول در بافت‌های نرم مانند ریه که پس از مرگ از بین می‌روند، اثر باقی می‌گذارند و در بافت‌های مقاوم مانند استخوان و دندان یافت نمی‌شوند.
البته ژنوم‌های ویروسی در بقایای انسانهای باستانی یافت شده‌اند اما فقط ویروس‌های مبتنی بر دی‌ان‌ای بوده‌اند نه ویروس‌های حاوی آران‌آی (RNA) اما محققان یک کروناویروس متعلق به قرن شانزدهم را در پالپ دندان یک اسکلت انسان در فرانسه پیدا کردند. این آران‌ای با کروناویروس‌های شناخته‌شده امروزی متفاوت است و نشان می‌دهد که این عوامل بیماری‌زای تاریخی احتمالا یا از بین رفته‌اند یا بدون آنکه شناسایی شوند، تکامل یافته‌اند.
بالوکس می‌گوید: «احتمالا در آینده از ویروس‌هایی که کمتر از ۲۰۰ سال پیش با ما بودند، تصویر جمعی مناسب‌تری خواهیم داشت. این امر ردیابی تاریخچه ویروس‌ها در گذشته‌های دور را برای دانشمندان آسان‌تر می‌کند.»
تداوم بارندگیها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش مییابد